Martine van Kuler
(Eind)redacteurHet zonnetje dat door het tentdoek schijnt, het geluid van zingende vogels, in de buitenlucht ontbijten met verse croissantjes. Daarom houd ik zo van kamperen!
De Harz staat bekend om zijn bergen, bossen en pittoreske stadjes, maar de Duitse regio heeft meer te bieden. Zo zijn er alleen al rond het stadje Goslar verschillende locaties door UNESCO op de werelderfgoedlijst gezet: de ertsmijn Rammelsberg, de oude binnenstad van Goslar en de Oberharzer waterkrachtcentrale. Onlangs is er een autoweg geopend die deze locaties met elkaar verbind.
In de Middeleeuwen was de Harz een belangrijk politiek centrum in Centraal-Europa. Herinneringen aan deze bloeiperiode zijn nog zichtbaar in Goslar, maar ook in de nabije omgeving van het stadje. De nieuwe Welterbe-Route is een 73 kilometer lange autoroute van Goslar naar Walkenried, die de verschillende werelderfgoedlocaties in en om Goslar, Clausthal-Zellerfeld en Walkenried met elkaar verbind. Langs de autoroute bevinden zich verschillende startpunten voor kortere en langere wandelingen. Dus houd je van cultuur en natuur? Pak dan je camper, auto of (motor)fiets en ontdekt de Harz!
De Welterbe-Route begint – of eindigt – in Goslar. Het pittoreske stadje heeft zijn rijkdom te danken aan de bodemschatten en de mijnbouw in de nabijgelegen ertsmijn Rammelsberg. Goslar was zó belangrijk dat Koning Hendrik II er in de 11de eeuw een keizerlijke residentie liet bouwen. De Rammelsberg is de oudste mijn van de Harz. Het complex is inmiddels stilgelegd, maar geeft nog altijd een goed idee van meer dan 1000 jaar mijnbouw, zowel boven- als ondergronds. Tegelijk met de oude binnenstad van Goslar is de mijn in 1992 door UNESCO erkend als werelderfgoed.
Volg je deWelterbe-Route, dan kom je langs de Oberharzer Wasserwirtschaft. Ditwatermanagementsysteem is in 2010 door UNESCO op de werelderfgoedlijst gezet en is het grootste vijver – en kanalensysteem ter wereld. Het bestaat uit 107 vijvers, 310 kilometer loopgraven en 31 kilometer waterwegen. Om op grote schaal mijnbouw mogelijk te maken, hadden de cisterciënzer monniken van Kloster Walkenried in de 13de eeuw een ingenieus systeem van vijvers en waterlopen aangelegd, dat in de daaropvolgende eeuwen werd uitgebreid. waren de vijvers energiereservoirs die zorgden voor de waterkracht die nodig was om het erts naar boven te halen en de mijnwerkers naar beneden te brengen. Meer dan de helft van de vijvers wordt tegenwoordig nog gebruikt voor de energievoorziening, als opvangbekken bij hoogwater, drinkwaterreservoir en zwemplas.
Denk je na het lezen van dit artikel: ‘Leuk hoor, maar moet ik daarvoor helemaal naar de Harz?’. Nee, dat hoeft natuurlijk niet, maar in de regio is nog veel meer te zien en te doen naast het bezoeken van de werelderfgoedlocaties. Wandel bijvoorbeeld eens over de Titan RT-voetgangershangbrug, een stalen brug van 458 meter over het Rappbode-dal. Een andere tip is een ritje in de stoomlocomotief van de Brockenbahn naar de top van de Brockenberg. Bewonder de historische binnenstad van Quedlinburg, bezoek de Baumannsgrot of kom tot rust in de zoutwaterbronnen van Bad Harzburg. Op deze website vind je nog veel inspiratie. Kortom, in de Harz hoef je je niet te vervelen.
Foutje gezien? Mail ons. Dat stellen we zeer op prijs!