Als vrouw alleen met een caravan op pad

Martine van der Klauw

Het heeft best wat voeten in aarde voordat je met een caravan gesetteld bent op de camping. Een extra paar handen om de hele boel te ontkoppelen, neer te zetten en aan te sluiten is fijn. Hoe is het als je in je eentje op pad gaat met de caravan? En je bovendien een vrouw bent?

Alleen met de camper

“Ik heb een caravan gekocht!” Een vriendin belde me enige tijd geleden blij op met deze mededeling. Ik vrees dat ik zo niet enthousiast reageerde als ze had gehoopt, maar ik zag meteen beren op de weg. Ze is immers alleen. Weet ze wel waar ze aan begint? Ikzelf vind het namelijk een heel gedoe om met een caravan op vakantie gaan. Rijden met het ding doe ik fluitend. Vooruit, achteruit, door de stad of in de bergen, het maakt me allemaal niets uit. Maar dat ding aan- en afkoppelen, of zijn plek zetten, de elektra aansluiten en de voortent neerzetten. Hoe geëmancipeerd ik ook meen te zijn, ik laat het toch altijd aan mijn wederhelft over. Zelf met de camper weg is dan weer géén enkel probleem. Marije en ik gingen al met een camper langs de Duitse kerstmarkten en stuurden onze geleende halfintegraal ook al eens naar de Caravan Salon in Düsseldorf.

Een caravan aankoppelen. Ik kan het wel, maar na deze keer heb ik het nooit meer gedaan…
Een caravan aankoppelen. Ik kan het wel, maar na deze keer heb ik het nooit meer gedaan…

Alleen met de caravan op vakantie? Gewoon doen!

Als vrouw alleen met een caravan op pad. Hoe langer ik erover nadenk, des te meer het me irriteert dat ik mijn twijfels heb. Wij vrouwen kunnen prima ons mannetje staan op allerlei terreinen, dus met een caravan op vakantie gaan zou toch peanuts moeten zijn? Ik besluit het te vragen aan een ervaringsdeskundige. Single mum Annemarie kocht vorig jaar een caravan. Samen met haar twee dochters ging ze ermee naar een camping in Limburg.

Een goede voorbereiding is het halve werk

Annemarie: “Na Fuerteventura in een appartement en een verregende week in een stacaravan, wilde ik toch graag echt kamperen met mijn dochters, zoals we dat voorheen ook elk jaar met zijn vieren deden.

Maar de vouwwagen die we nog hebben, krijg ik echt niet alleen opgezet. Alleen al die bermkeuken eraf tillen is in je eentje een mission impossible. Een tent meenemen? Dan heb ik een aanhanger nodig voor alle spullen, en die heb ik niet. En op mijn auto past geen dakkoffer. Dan blijft over… een caravan!

Een mini-sleurhut welteverstaan. Via Marktplaats tikte ik een schattige Caravelair uit 2003 op de kop. Ik moest alleen nog even leren hoe je zo’n ding aan- en afkoppelt, hoe het rijdt (vooral achteruit!) en hoe het voelt, zo’n caravan achter je auto. O ja, en hoe je zaken als water en gas ter plekke aansluit.

De reddende engel was, zoals wel vaker, mijn vader. We hebben proefgereden, hij heeft alles uitgelegd en ik heb letterlijk een checklistje gemaakt van alles wat ik moest doen. Van het dakluik niet vergeten te sluiten tot aan de check van de verlichting. Je weet tenslotte nooit of uitgerekend díe hersencel verloren gaat door dat wijntje op de camping.”

Kijk ‘em shinen, deze schattige Caravelair.
Kijk ‘em shinen, deze schattige Caravelair.

Hulpvaardige campingburen

Toch vond Annemarie die eerste vakantie met haar eigen caravan best spannend. “Zit alles echt wel goed vast, krijg ik hem straks wel op zijn plek, lukt de voortent opzetten samen met de oudste? Maar goed, zoals wel vaker maakte ik me druk om niks. De rit naar Zuid-Limburg ging super (inclusief vrachtwagens inhalen en filerijden) en zodra ik de caravan zo goed mogelijk op zijn plek had gereden, stond er spontaan een buurvrouw klaar om te helpen duwen en trekken. Saillant detail: terwijl ik aan de achterkant stond te trekken, brak het handvat af en zo lag ik binnen vijf minuten na aankomst op mijn rug op het gras te spartelen, tot groot vermaak van alle buren.

Gelukkig bleek de voortent opzetten geen probleem. We hadden het doek aan de caravan geschoven, de stokken uitgelegd en waren klaar om alles in elkaar te klikken toen er een buurman verscheen die wel even kwam helpen. Zo stond ook de voortent super snel. Uiteindelijk lagen we een paar uur na aankomst heerlijk in het zwembad en zat ik ’s avonds aan een welverdiend wijntje best trots op mezelf te zijn. Dat hadden we toch maar even mooi geflikt met zijn drietjes, de vakantie kon beginnen.”

En hij staat!
En hij staat!

Vrouw en caravan blijkt een prima combinatie

Na het verhaal van Annemarie vind ik mezelf maar een aansteller. Natuurlijk kun je als vrouw alleen prima met een caravan op pad. Ik ga zo meteen mijn vriendin bellen om alles te horen over haar nieuw aangeschafte caravan. En dit keer reageer ik wél enthousiast.

Foutje gezien? Mail ons. Dat stellen we zeer op prijs!

Martine van der Klauw

(Eind)redacteur

Het zonnetje dat door het tentdoek schijnt, het geluid van zingende vogels, in de buitenlucht ontbijten met verse croissantjes. Daarom houd ik zo van kamperen!