Luc Schaepkens
Redacteur
Zoals je eerder kon lezen hebben wij – Luc en vriendin Yvonne – een Kip caravan gekocht. Hoe ons eerste uitprobeerweekend verloopt, lees je hier. Ook vertellen we waarom we blij zijn met de Enduro BC 260 fietsendrager voor onze elektrische fietsen.
Bovenaan ons wensenlijstje: we willen de elektrische fietsen mee kunnen nemen. Na een bezoekje aan Rutten Ridderbeks in Echt kan dat én ziet onze Kip er ook nog eens een stuk stoerder uit. Na een paar keer e-bikes te hebben gehuurd op onze vakantiebestemming, willen we eigenlijk niet meer zonder op vakantie gaan. Als je er twee in de schuur hebt staan, is huren toch zonde van het geld, zo is de redenatie.
Nou zat er al een fietsendrager op onze dissel. Wat ons betreft is dit sowieso de beste plek voor de e-bikes. Want het is nogal een gewicht om aan de achterwand te hangen. In de caravan of op het autodak – beter voor de gewichtsverdeling – zien we niet zitten. Onhandig en te hoog. Vandaar de keus voor de plek op de dissel. Waarschijnlijk is de fietsendrager die erop zit bij aankoop zo oud als onze Kip caravan zelf, ruim twintig jaar dus. Maar nog erger, hij heeft een draagvermogen van slechts 35 kilo, zo blijkt. Misschien heel logisch voor een fietsendrager uit het pré-elektrischefietsentijdperk. Maar wij durven het niet aan. Onze elektrische fietsen wegen samen 48 kilo. Dat is zonder accu en zonder fietstassen. We willen de e-bikes veilig vervoeren, zonder dichtgeknepen billen of we het spul onderweg niet verliezen.
Een nieuwe fietsendrager met voldoende draagvermogen moet er komen. We kijken eens rond en de keus is snel gemaakt. Enduro heeft namelijk de BC 260 fietsendrager in de folder staan. Een oerdegelijk model dat 60 kilo mag dragen. Ruimschoots voldoende voor onze elektrische fietsen. En – helemaal fijn – een uniek schuifsysteem. Dat zorgt ervoor dat je de hele drager met fietsen en al naar voren kunt schuiven. Zo hoeven de fietsen er niet af als je in de disselbak moet zijn. Ideaal. En omdat ons oog ook wat wil, kiezen we voor de stoere zwarte versie. Die doet het helemaal prima bij de grijze kleppen van de disselkast van onze Kip caravan.
We maken een afspraak bij de dichtsbijzijnde Enduro-dealer. Dat is Rutten Ridderbeks in Echt. Daar krijgen we een elleboog van Ivo. Hij heeft het rek al in elkaar gezet. Hij blijkt er ook tegen te kunnen dat we hem op zijn vingers blijven kijken gedurende de montage. We zien dat dit snel en vakkundig wordt gedaan. Natuurlijk met zorgvuldig passen en meten. Want je wilt niet dat hij erop zit en dat dan de disselkast net niet open kan. Maar Ivo heeft duidelijk vaker met dit bijltje gehakt. In no time zit de Enduro BC 260 fietsendrager erop. We nemen voor het gemak ook meteen een oprijgoot erbij. Zo hoeven we de zware fietsen niet te tillen. Het op het fietsenrek passende droogrek zetten we op het verlanglijstje voor de volgende vakantie. Precies op tijd klaar allemaal voor ons eerste weekendje weg met onze Kip caravan.
De fietsen op de fietsendrager zetten blijkt – met dank aan de oprijgoot – heel gemakkelijk. Met drie stevige spanriempjes staat de fiets als een huis. Tweede fiets erbij, net zo makkelijk. Nog iets in de dissel nodig? De twee knoppen omhoog trekken, drager met fietsen en al naar voren schuiven. Disselkast kan open. Bij de eerste scherpe bocht stop ik even om te kijken. Raken de fietsen dan bijna de auto? Daar hoef ik me dus ook helemaal geen zorgen over te maken. De fietsen staan ver genoeg van de achterkant van de auto af. Ik ga ze echt niet raken. Hooguit bij een haakse bocht met achteruitrijden nog eens kijken. Goede keus onze Enduro B 260. Werkt perfect en is ook nog eens mooi om te zien. Blij mee!
Om de Enduro BC 260 fietsendrager en de rest van onze Kip caravan uit te proberen, trekken we richting Roermond. We hebben daar een camping aan het water op het oog. Aangezien de terrassen toch nog niet open gaan, kiezen we voor een camping met een frituurwagen voor de poort. Scheelt een dag koken. Camping Velmans ligt midden tussen de Maasplassen. Dus dat fietsen zien we helemaal zitten. De camping – met 150 plaatsen – heeft een eigen zwemstrand en een flinke ligweide direct aan het water. Voor de auto’s is er een centrale parkeerplaats. Geen heen en weer rijdende buren dus. We betalen er 25 euro per nacht. We krijgen een plek op een hoek en kijken uit over de plas (zie foto boven het artikel). De zon brandt flink, we moeten zelfs smeren. De wind is fris.
We vullen de watertanks. Als we de kraan open doen, zien we geen water, maar we horen het wel. Het loopt namelijk rechtstreeks onder de caravan uit. Nou wisten we van de gele schakelaar naast de boiler. Die moest plat. Maar de aftapkraan? Dat was best even zoeken. Het blijkt in het onderste kastje onder het wastafeltje te zitten. Geen vorstbeveiliging zoals we hem kennen (zwart met een blauw kraantje erop), maar een wit kraantje. Die weten we vanaf nu te vinden. ’s Avonds koelt het behoorlijk af. Behalve op gas kan de Truma in onze Kip caravan ook elektrisch verwarmen. We proberen het meteen uit. Tegen de tijd dat we naar bed gaan, is het binnen 22,7 graden en buiten 9 graden. Werkt prima dus.
Wat ook werkt zijn de koelkast en de diepvries. We eten een ijsje als toetje en het bier is bijna te koud. Wat een luxe. De eerste dag stippelen we zelf een route uit om te fietsen. We wijken er onderweg natuurlijk ook vanaf. En ja, dan ben je op een gegeven moment de weg kwijt. En moeten we een heel stuk terug fietsen. Het mag de pret niet drukken. We kiezen de tweede dag – het bed is na de eerste nacht ook goed bevonden – voor een route via de fietsknooppunten. Dat werkt perfect. We doen zo’n anderhalf uur over ongeveer 23 kilometer. Mooie omgeving hier. We zijn blij met onze fietsen. Die gaan vanaf nu elke keer mee.
So far so good. Onze Kip en de Enduro BC 260 zijn goedgekeurd. We maken een lijstje van wat we nog willen aanschaffen. Een deurmat, een handige emmer voor de vuile vaat, opbergkratjes en meer van dat spul. Viel er nog iets tegen? Nou, eigenlijk alleen dat de deur van het toilet wel erg smal is. Dat is een schuifdeur bestaande uit drie delen. Daarvan blijft een deel vast staan en steken twee delen nog een beetje uit. De breedte van de deuropening is – met 37 hele centimeters – niet berekend op mensen zoals ik met een maatje meer, zo blijkt. Is natuurlijk op te lossen. We zijn meer dan tevreden over ons nieuwe vakantiehuisje op wielen. In juni mag hij weer mee.
Foutje gezien? Mail ons. Dat stellen we zeer op prijs!