Martine van Kuler
(Eind)redacteurHet zonnetje dat door het tentdoek schijnt, het geluid van zingende vogels, in de buitenlucht ontbijten met verse croissantjes. Daarom houd ik zo van kamperen!
Sommige kampeerders staan het liefst op een camping met alles erop en eraan. Anderen zoeken juist de rust en zetten hun tent bij voorkeur op in the middle of nowhere. Dat laatste mag echter niet overal. Benieuwd naar de regels? In dit artikel lees je waar je wél met een gerust hart kunt wildkamperen in Europa.
Wakker worden door het geluid van zingende vogels, je ochtendplas doen in de bosjes, een plens water in je gezicht uit het heldere stroompje verderop en je ontbijt maken op een zelfgestookt vuurtje. Klinkt dit je als muziek in de oren, dan ben jij in de wieg gelegd om in het wild te kamperen. Het is goedkoop, avontuurlijk en geeft een gevoel van vrijheid. Mits je je aan een aantal regels houdt, want je wilt niet door de politie van je bed worden gelicht omdat je op verboden terrein staat.
Ga jij graag naar het zonnige zuiden, dan ben je in de meeste gevallen toch echt veroordeeld tot een verblijf op een camping. In Frankrijk, Spanje en Portugal is wildkamperen namelijk verboden. Ook in Italië is het niet toegestaan, tenzij je je kampement opslaat in het Parco Nazionale di Alpi Marittime in Piemonte (vlakbij de Franse grens). Hier is wildkamperen toegestaan tussen 19.00 tot 9.00 uur.
In België, Nederland en Luxemburg is het ten strengste verboden om in de vrije natuur te kamperen. Hetzelfde geldt voor Duitsland. Toch betekent dit niet automatisch dat je in deze landen nooit je tent mag neerzetten in de natuur. In België zijn er bijvoorbeeld zogeheten bivakzones. Dit zijn legale plekken die alleen per fiets of lopend te bereiken zijn en waar je voor één of twee nachten mag overnachten in je eigen tent. Waar je deze bivakzones kunt vinden lees je op deze website. En wil je in Nederland een camping omzeilen, dan kun je eens kijken op de website van Campspace. Hier bieden particulieren een plek aan op hun terrein.
Wil je wildkamperen in Europa en gedij je ook bij zomerse temperaturen die wellicht wat lager zijn, dan kun je overwegen de oversteek naar Groot-Brittannië te maken. In Engeland is het aantal plaatsen waar je mag wildkamperen nog erg beperkt – officieel mag het alleen in Nationaal Park Dartmoor – maar in Schotland kun je bijna overal je tent neerzetten, zolang je je eigen zooi maar opruimt en geen fikkie stookt.
De Baltische Staten liggen tussen Rusland en Scandinavië. Een flink stuk rijden dus en gezien de huidige politieke situatie misschien niet de meeste ideale vakantiebestemming. Wil je desalniettemin die kant op, dan kun je gaan wildkamperen. Op de meeste plekken in Estland, Letland en Litouwen mag je gewoon gaan staan met je tent of camper, tenzij het tegendeel duidelijk staat aangegeven.
In Zwitserland is wildkamperen officieel verboden voor plekken die onder de boomgrens liggen. Daarboven kun je je tent neerzetten als je dat een aanlokkelijk idee vindt. Officieus wordt wildkamperen voor één tot twee nachten vaak oogluikend toegestaan. In de omgeving van Ticino, Graubünden en Genève mag het echter weer niet. Aangezien het dus lokaal geregeld is en de regels vaag zijn, is ons advies: bezint eer ge begint! Tenzij je wel van een avontuurtje houdt natuurlijk.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor Oostenrijk. Ook in dat Alpenland wordt vaak een oogje dichtgeknepen als je één nachtje in de vrije natuur kampeert, maar ook hier zijn regionale verboden, bijvoorbeeld in Tirol en rond Wenen.
In Kroatië en Polen mag je alleen op campings kamperen en hetzelfde geldt voor Servië, Slowakije, Tsjechië, Hongarije, Bulgarije en Slovenië. In Roemenië zijn de regels wat soepeler. Hier mag je in principe wildkamperen, met uitzondering van de natuurgebieden. Dit laatste is niet om te pesten, maar om je eigen veiligheid te garanderen. Je wilt immers niet wakker gemaakt worden door een hongerige beer.
Wil je met een gerust hart wildkamperen in Zuid-Oost Europa dan zul je toch echt naar Albanië moeten. Hier mag je eigenlijk overal je kampement opslaan.
Zeg je ‘wildkamperen in Europa’, dan denk je natuurlijk meteen aan Scandinavië. Toch zijn ook hier wel wat mitsen en maren. In Denemarken is wildkamperen in de vrije natuur in principe niet toegestaan. Wel zijn er bossen en gebieden waar expliciet staat vermeld dat het wél mag.
Noorwegen, Zweden en Finland zijn soepeler. Daar mag je vrijwel overal wildkamperen, mits je de natuur en anderen geen schade toebrengt. Als het plekje dat je op het oog hebt privébezit is, dan dien je de eigenaar natuurlijk wel om toestemming te vragen. Het recht van openbare toegang geldt in Zweden alleen voor tentkampeerders. Met je camper of caravan mag je niet op onbedekte bodem rijden, dat wil zeggen dat je alleen mag parkeren op een verharde ondergrond.
Terug naar het wakker worden door het geluid van zingende vogels, die ochtendplas in de bosjes, en je ontbijt maken op het zelfgestookte vuurtje. Het is natuurlijk machtig mooi, maar alleen als je weet dat je dit op een plek doet waar het is toegestaan. Wildkamperen met het idee dat je een boete kunt krijgen, is helemaal niet zo rustgevend. Dus wil jij gaan wildkamperen in Europa, bereid je dan goed voor. Zie dit artikel ook als leidraad, want in veel landen is de regelgeving omtrent wildkamperen een grijs gebied. Check dus altijd bij de lokale overheid wat wél en niet mag.
Foutje gezien? Mail ons. Dat stellen we zeer op prijs!